به گزارش مهرنما فارس ،۲۵ اردیبهشت‌ماه (۱۵ ماه می)، روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی است؛ شاعری که نامش با شاهنامه و زبان فارسی پیوندی ناگسستنی دارد. شاهنامه، این اثر سترگ ادبی، نه تنها روایتگر تاریخ، اسطوره و فرهنگ ایران‌زمین است، بلکه عامل ماندگاری زبان فارسی در گذر از گردبادهای تاریخ بوده است.
فردوسی با خلق شاهنامه، اثری جاودان پدید آورد که نه تنها ارزش ادبی بالایی دارد، بلکه یادآور هویت ایرانی و روایتگر افتخارات، شکست‌ها و تلاش‌های تاریخی ملت ایران است. او در دوران چیرگی زبان و نفوذ فرهنگی اعراب بر ایران، تصمیم به احیای زبان فارسی گرفت و بیش از سه دهه زندگی خود را وقف سرودن این حماسه ملی کرد.
شاهنامه نه تنها یک کتاب، بلکه میراثی فرهنگی است که در آن ارزش‌هایی چون **شجاعت، عدالت، خردورزی و عشق به میهن** تبلور یافته‌اند. این اثر، علاوه بر حفظ هویت ایرانی، از مرزهای ایران فراتر رفته و به عنوان یکی از شاهکارهای ادبی جهان شناخته شده است.
بزرگداشت فردوسی، فرصتی است تا نسل امروز را با این اثر ارزشمند و پیام‌های عمیق آن بیشتر آشنا کنیم و بار دیگر نقش او در پاسداری از زبان و فرهنگ ایرانی را ارج نهیم. اینکه امروز زبان فارسی زنده و متحد است، مدیون تلاش‌های بی‌نظیر این شاعر بی‌همتاست.
- نویسنده : رضا قائمی منش