به گزارش مهرنما سطح گلوکز در روده یک عامل نشان دهنده سلامت سیستم گوارش است. روش فعلی اندازه گیری آن شامل قرار دادن یک کاتِتِر در گلوی بیمار است. اما به زودی یک قرص هوشمند بلعیدنی ابداع می‌شود که این فرایند را بسیار ساده‌تر می‌کند.
قرص هوشمند مذکور که هم اکنون در دانشگاه سن دیگوکالیفرنیا در حال توسعه است، در اصل حسگر‌های زیستی را با یک سلول سوخت زیستی ترکیب کرده که در یک پوسته پلیمر قرار گرفته اند که با چاپگر سه بعدی ساخته شده است. هنگامیکه قرص مذکور بلعیده می‌شود، به طور مداوم سطح گلوکز در روده کوچک را می‌سنجد و از همان به عنوان سوخت استفاده می‌کند.
قرص هوشمند در فواصلی مشخص به طور بی سیم داده‌های خوانش شده را با کمک یک روش کم مصرف به عنوان «ارتباط مغناطیسی بدن انسان» منتقل می‌کند. این فرایند به طور خلاصه شامل ارسال پالس‌های مغناطیسی ضعیف از طریق بافت بدن بیمار است که برای شناسایی و رمزگشایی به یک دستگاه مجهز به سیم پیچ گیرنده ارسال می‌شود که روی بخش خارجی بدن قرار می‌گیرد.
آزمایش کپسول روی خوک‌ها (که سیستم گوارشی مشابه انسان دارند) نشان داد این گجت هوشمند می‌تواند سطح گلوکز در روده کوچک را به مدت ۱۴ ساعت رصد کند. ابزار مذکور در این بازه زمانی، داده‌ها را هر پنج ثانیه به مدت دو تا پنج ساعت ارسال می‌کرد و در نهایت همراه مدفوع از بدن حیوان خارج شد.
البته قبل از آزمایش کپسول روی انسان باید اندازه آن کمی کوچک‌تر شود. در حال حاضر طول و عرض کپسول به ترتیب ۲.۶ سانتی متر و ۹ میلی متر است. همچنین محققان تصمیم دارند حسگر‌های بیشتری به آن اضافه کنند.
به نقل از نیواطلس، ارنستو دی لاپاز آندرس یکی از مؤلفان پژوهش در این باره می‌نویسد: با توجه به آنکه pH، دما و غلظت اکسیژن در سیستم گوراش تغییر می‌کند، تحقیقات آینده شامل یکپارچه سازی ادغام روش‌های حسگر اضافی را برای توضیح این تفاوت‌ها خواهد بود.
- منبع خبر : نشریه نیچر کامونیکیشنز