غذا خوردن احساسی چیست؟
غذا خوردن احساسی چیست؟
غذا خوردن احساسی (emotional eating) در واقع تمایل افراد به خوردن غذا حتی در صورت نبود احساس گرسنگی جسمی، برای پاسخ به احساسات استرس زا و دشوار است.

به گزارش مهرنمافارس،کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت:خوردن احساسی یا گرسنگی ناشی از آن اغلب با هوس خوردن غذا‌های پر کالری یا پر کربوهیدرات که ارزش غذایی پایینی دارند، همراه است. از جمله این مواد غذایی می‌توان به غذا‌های راحتی مانند بستنی، کلوچه، شکلات، چیپس، سیب زمینی سرخ کرده و پیتزا اشاره کرد.
فاطمه شفیعی، افزود: حدود ۴۰ درصد افراد تمایل به خوردن بیشتر هنگام استرس دارند، در حالی که حدود ۴۰ درصد کمتر غذا می‌خورند و ۲۰ درصد هیچ تغییری در مقدار غذایی که در معرض استرس قرار دارند را تجربه نمی‌کنند. در نتیجه، استرس می‌تواند هم با افزایش وزن و هم با کاهش وزن همراه باشد.
وی ادامه داد: در حالی که خوردن احساسی می‌تواند علامتی از آنچه متخصصان بهداشت روان افسردگی غیر معمول می‌نامند، باشد؛ اما بسیاری از افرادی که افسردگی بالینی ندارند و یا هر مسئله بهداشت روانی دیگری ندارند، در پاسخ به احساسات لحظه‌ای یا استرس مزمن دچار این رفتار می‌شوند.

این رفتار بسیار رایج است و از آنجا که می‌تواند در حفظ رژیم غذایی سالم تداخل ایجاد کرده و به چاقی کمک کند، بسیار قابل توجه است.

تفاوت بین خوردن احساسی و پرخوری چیست؟

کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: تفاوت اصلی بین خوردن احساسی و پرخوری شامل مقدار غذایی است که مصرف می‌شود، گرچه هر دو ممکن است شامل احساس مشکل در کنترل میل به غذا باشد، اما خوردن احساسی ممکن است شامل مصرف مقدار متوسط تا زیاد غذا باشد و تنها علامتی باشد که فرد دارد و یا بخشی از یک بیماری عاطفی مانند افسردگی، پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری باشد.
فاطمه شفیعی، افزود: اختلال پرخوری نوعی بیماری روانی متمایز است که با دوره‌های مکرر پرخوری اجباری مشخص می‌شود، افراد مبتلا به طور غیرقابل کنترل مقدار غذایی را می‌خورند که به طور قابل توجهی بیشتر از غذایی است که اکثر مردم در یک دوره زمانی مشخص (به عنوان مثال بیش از دو ساعت) حتی در صورت گرسنه نبودن می‌خورند.
اظهار داشت: فرد مبتلا به اختلال پرخوری ممکن است خیلی سریع‌تر از حد معمول غذا بخورد، مقدارش را از روی خجالت و شرمندگی پنهان کند و پس از انجام این کار از خوردن خود احساس انزجار کند.
وی گفت: در صورتی که زیاده روی فرد در خوردن هفته‌ای یک بار و به مدت سه ماه رخ دهد، می­توان فرد را مبتلا به این اختلال دانست.

علت ها، عوامل محرک یا عوامل خطرناک برای خوردن احساسی چیست؟

این کارشناس تغذیه یا بیان اینکه تصور می‌شود که مانند اکثر علائم عاطفی، خوردن احساسی نیز بیش از یک علت واحد داشته باشد و ناشی از عوامل مختلفی باشد گفت: برخی تحقیقات در دختران و زنان نشان می‌دهد که آنها در معرض خطر بیشتری برای خوردن احساسی غذا هستند، اما تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که در برخی از جمعیت ها، مردان در پاسخ به احساس افسردگی یا عصبانیت و زنان در پاسخ به عدم موفقیت در رژیم غذایی، بیش از حد غذا می‌خورند.
شفیعی ادامه داد: تصور می‌شود که افزایش هورمون «کورتیزول» که یکی از واکنش‌های بدن در برابر استرس است، از نظر اثرات مشابه داروی پردنیزون است.
وی گفت : به طور خاص، هر دو تمایل دارند با افزایش ضربان قلب و تنفس و جریان خون در عضلات به استرس بدن پاسخ دهند.
فاطمه شفیعی، با اشاره به اینکه اغلب بخشی از پاسخ استرس شامل افزایش اشتها برای تأمین سوخت موردنیاز بدن برای مقابله یا فرار است و در نتیجه هوس به مصرف غذا‌های به اصطلاح راحت زیاد می‌شود گفت:افرادی که تحت فشار‌های مزمن و نه لحظه‌ای قرار گرفته اند (مانند استرس شغلی، مدرسه‌ای یا خانوادگی یا قرار گرفتن در معرض جرم) در معرض خطر داشتن مقادیر مزمن کورتیزول در بدن خود هستند که این امر به ایجاد الگو‌های مزمن خوردن احساسی کمک می‌کند.
کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شیرازگفت: از نظر روانشناسی، افرادی که تمایل دارند غذا را با راحتی، قدرت، احساسات مثبت یا به هر دلیل دیگری غیر از تأمین سوخت بدن مصرف کنند، مستعد خوردن احساسی هستند.
فاطمه شفیعی، گفت: برخی از افرادی که احساسات آنها باعث می‌شود غذا بخورند، ممکن است طوری تربیت یافته باشند که غذا را با احساسات و نه با مواد پیوند دهند و یا از غذا برای پاداش و مجازات استفاده کنند.